

Warto w tym miejscu wspomnieć o żonie Jana Kochanowskiego Dorocie Podlodowskiej, która pochodziła z Przytyka.
Po zakończeniu wojny Konary zostały znacjonalizowane, ziemia przeszła na własność lokalnego PGR, a dwór Helbicha popadał w stan dewastacji. W początku XXI wieku dawny majątek Kochanowskich i Helbichów, stanowił całkowite zaprzeczenie dawnej świetności, będąc w stanie totalnej ruiny. Zmiany przyniósł nowy właściciel, zafascynowany przeszłością tego jedynego w swoim rodzaju miejsca na mapie Mazowsza. Po wielu staraniach, oraz żmudnej rewitalizacji pobudowana w 1870 roku rezydencja pioniera polskiej chirurgii zaprasza Państwa w swe gościnne progi. Otwarty w kwietniu 2012 roku Pałac Domaniowski pozwoli się Państwu przenieść w najpiękniejsze czasy Polskiej historii, kiedy to dwór szlachecki był ośrodkiem barwnego, zgodnego z rytmem wyznaczonym przez naturę życia, stanowiąc ostoje i przystań dla każdego wędrowca przemierzającego południowe kresy Mazowsza…
1412
Tam dalej możemy wyczytać: Andrzej, Dersław i Ostasz, dziedzice Konar, synowie Jana z Bejsc, kasztelana żarnowskiego 1440r. dziedzica Zakrzowa, Markuszowic i innych dóbr, procesowali 1461r. Podlodowskich. Z nich Dersław, zabezpieczył 1473r. posag żonie Katarzynie. Pewnie synami tegoż Dersława byli: Marcin i Jan, dziedzice Konar i części Bejsc, którzy 1499r. dopełnili działu dóbr. Marcin wziął Konary, Głogów, Zadąbrowie i Kaleń”
W 1508r. dziedziczką była Katarzyna Konarska, prawdopodobnie wdowa po Dersławie, a matka Marcina. Marcin miał dwie córki i dwóch synów, którzy dopełnili działu dóbr w 1532r.. Jan część swoją, to jest Konary i połowę Zadąbrowia, Głogowa i Kalenia sprzedał w 1540r. Piotrowi Kochanowskiemu (ojcu poety Jana Kochanowskiego)
W opracowaniu ks Józefa Gacka z 1869r. “O rodzinie Jana Kochanowskiego, o jej majętnościach i fundacjach” czytamy, że w dawnych aktach radomskich znajdują się dowody, że w 1532r. Jan i Konstanty Konarscy pisali się dziedzicami Konar.


1845


1862
W czasie I wojny światowej majątek Konary uległ znacznemu zniszczeniu. W roku 1915 ludność Konar i okolicznych wsi została wysiedlona przez władze carskie. Do zdewastowanego majątku Helbichowie wrócili po kilku miesiącach. Mimo sędziwego wieku Adam odbudował i uruchomił gospodarstwo. Brał czynny udział w życiu gospodarczym i społecznym Radomia i powiatu. Cieszył się szacunkiem sąsiadów i ziemiaństwa radomskiego, którym imponowały jego uzdolnienia organizacyjne. Miał opinię sprawiedliwego i opiekuńczego dla swoich pracowników. Zmarł w 1918 roku, pochowany na cmentarzu w Mniszku. (Informator Wieniawski 1991-1997 wydanie 2007)

Strefa SPA - gabinety kosmetyczne, sauna i jacuzzi
Strefa Gier: bilard,flipper, cymbergaj, ping-pong
Pokój dla malucha
VR
Boisko wielofunkcyjne z kortem tenisowym
Tyrolka, mini golf, disc golf, piłkarzyki i pingpong na zewnątrz
Wiata z miejscem do grillowania i ogniska
Stacja ladowania samochodów elektrycznych
Rowery i rowery elektryczne z przyczepką dla dziecka
Rowerki wodne i kajaki
Plac zabaw dla dzieci
